Bericht 1

Twintig jaar geleden zat ik 10hoog in de Bijlmer, leefde van een bijstandsuitkering en keek met mijn kinderen naar Pippi Langkous: ‘Met geld is er geen kunst aan…’ was haar motto om, weggelopen van huis (dus buiten het systeem zeg maar), het toch te redden. 
Dat maakte indruk op me, het heeft me nooit meer losgelaten.

Twee jaar geleden (2010) heb ik mijn les activiteiten onder de naam ‘Werkplaats’ inhoudelijk een nieuwe basis gegeven. De neerslag daarvan is deze website. Ik heb er toen vaker over gesproken dat ik binnen die nieuwe opzet ook wilde kijken naar de manier waarop ik met geld en betaling omga. Ik voelde toen echter nog teveel schroom om daar mijn ‘project’ van te maken.
Ondertussen is er veel gebeurd, ook in de wereld om mij heen. Kranten en media spreken dagelijks over crisis en geld. Wat is mijn antwoord als kunstenaar daarop? Laat ik me nog steeds terughouden door schroom omdat geld als onderwerp snel ongemak schept?

Enkele concrete vragen van cursusdeelnemers met betrekking tot hun eigen financiële situatie waren deze winter voor mij het duwtje in de rug om over mijn schroom heen te stappen en aan het werk te gaan. Ik wil van geld mijn project maken, een project dicht op de huid, want ik maak al nadenkend mijn eigen inkomensbasis tot werkmateriaal en het gesprek daarover tot mijn middel. Met als concrete doelstelling: een alternatief voor het vast bedrag voor cursusdeelname, de vaste cursusprijs.
En ik wil erover schrijven, omdat schrijven me helpt mijn gedachten te ordenen en te funderen.

Een van de eerste inzichten op die zoektocht is dat het weinig zin heeft om zelf een mooi plan voor cursusprijzen uit te denken en dat vervolgens te gaan implementeren. Zo gauw ik het concept van het vaste ‘uurtje-factuurtje’ of ‘de prijs per kilo’ loslaat, kom ik in een gebied terecht waarin de ander er ook toe doet. Het gaat om wederkerigheid, om de relatie die ik aanga met de ander en vice versa.

Om verder te komen moet ik dus in gesprek. Allereerst natuurlijk met de mensen die deelnemen aan de Werkplaats en dus concreet met mij in die wederkerigheid staan. Maar ik wil het gesprek ook groter maken en mensen uitnodigen deel te nemen die dit herkennen en een interessante zoektocht vinden.

Bij deze dus ben je dus uitgenodigd deel te nemen, te lezen en te reageren.

Erik Lemmens, 24-4-2012